4 lekcje rekrutacji z kampanii Anglii na Mistrzostwach Świata
Po raz pierwszy od dziesięcioleci szanse Anglii na zdobycie Pucharu Świata wyglądają naprawdę obiecująco. Wczesny sukces zjednoczył Brytyjczyków, a dyskusje na ten temat zdominowały miejsca pracy, wycieczki metrem i drinki po pracy. Optymizm jest wysoki, dzięki dobrym występom podopiecznych Garetha Southgate'a i słabym wynikom innych drużyn - Niemcy odpadły, a w ciągu dwóch pierwszych dni kwalifikacji do ostatniej 16-stki, mocarze: Argentyna, Portugalia i Hiszpania zostali odesłani do domu.
Na sukces reprezentacji złożyło się wiele czynników, ale strategia wyboru Southgate'a jest prawdopodobnie jednym z najważniejszych. Dzięki lewicowemu podejściu i chęci pójścia pod prąd, specjaliści od rekrutacji mogą się wiele nauczyć z jego metod. Oto cztery najlepsze z nich:
1. Nie jeden rozmiar pasuje do wszystkich
Wybrana przez Southgate'a formacja 3-5-2 stworzyła niezawodną bazę, z której zespół mógł budować gry i otwierać możliwości dla pomocników. Te pozycje w środku pola mogły być obsadzone przez wielu zawodników ze względu na ich wszechstronność, dając trenerowi szansę na grę kilkoma różnymi zawodnikami bez zmiany planu gry.
Takie podejście pokazuje, że jeśli chodzi o rekrutację, nie ma jednego rozmiaru dla wszystkich. Chociaż mogą istnieć pewne kluczowe umiejętności, które musisz spełnić, każda osoba może wnieść coś nowego do roli. Dlatego nie ograniczaj swoich poszukiwań do kandydatów, którzy idealnie pasują - poświęć więcej czasu na zbadanie cech wykraczających poza umiejętności techniczne. Czy każdy kandydat na Twojej krótkiej liście jest świetnym graczem zespołowym i potrafi się dostosować? Czy mają anegdotyczne przykłady doświadczeń, w których pracowali przez problem z klientem lub kolegą?
2. Inwestuj w młodzież
Drużyna Anglii ma na swoim koncie zaledwie 449 międzynarodowych czapek - mniej niż 20 na osobę - i jest najmłodszą drużyną w całym turnieju, ze średnią wieku 26 lat. Mając w perspektywie Euro 2020 i Mistrzostwa Świata w 2022 roku, Southgate dostrzegł potencjał młodszych zawodników, takich jak Trent Alexander-Arnold i Ruben Loftus-Cheek, dając im szansę na stworzenie spójnego stylu gry.
Możemy się z tego wiele nauczyć podczas rekrutacji: jeśli kandydat jest wystarczająco dobry, jest w odpowiednim wieku. Absolwent, który jest chętny do pracy, szybko się uczy i pasuje do środowiska zespołowego, może być lepszym wyborem niż ktoś z umiejętnościami, które nie będą pasować do kultury firmy. To samo można powiedzieć o odwrotnej sytuacji - spokojniejsza lub dojrzała osobowość może być lepiej dostosowana do łagodnego środowiska w porównaniu do początkującego, który rozwija się na energii w miejscu pracy.
3. Praca zespołowa sprawia, że marzenia się spełniają
Jeśli ten Puchar Świata czegoś nas nauczył, to tego, że gwiazda nie wystarczy, aby odnieść sukces. Lionel Messi nie mógł pomóc Argentynie, Cristiano Ronaldo nie wystarczył Portugalii, a nawet Neymar powoli rozgrzewał się w kampanii Brazylii.
Przy braku gwiazd, ciężar występów został rozłożony na wszystkich 23 zawodników w drużynie, co zmniejszyło indywidualną presję i zachęciło do pracy zespołowej. Nawet kapitanat został podzielony w kwalifikacjach - Harry Kane został ogłoszony oficjalnym liderem dopiero po ustaleniu ostatecznego składu.
To samo należy powiedzieć o każdym miejscu pracy. Żaden biznes nie może być prowadzony na barkach jednej osoby, dlatego też przy obsadzaniu stałych lub tymczasowych stanowisk warto zastanowić się, jak potencjalni nowi pracownicy będą pracować w środowisku zespołowym. Poświęcenie czasu na zrozumienie kultury organizacyjnej firmy pomoże w znalezieniu odpowiedniego kandydata.
4. Przewaga zasług nad reputacją
Pomimo tego, że w przeszłości Joe Hart był numerem jeden wśród bramkarzy Anglii, nie znalazł się w jej składzie, ustępując trzem mniej doświadczonym opcjom: Jack Butland, Jordan Pickford i Nick Pope. Po wyjątkowo udanych występach wszystkich trzech zawodników w Premier League, Southgate postawił na młodzieńczą energię, a nie doświadczenie.
Podobnie podczas poszukiwania kandydatów należy przedkładać osiągnięcia nad miejsce, w którym pracowali. Ktoś, kto zarządzał dziennikami pięciu lub więcej osób w mniej prestiżowej firmie, może lepiej pasować niż ktoś, kto prowadził jeden w znanej firmie.
